mayallaq

mayallaq
is. <ər.> Başı aşağı əyib bədənlə ayaqları o biri tərəfə aşırma. Mayallaq aşmaq (vurmaq) – başın üstündən o biri tərəfə çevrilmək, aşmaq. Molla Abbas mayallaq aşır, Rüstəm və Heydər gülüşürlər. C. M.. Uşaqlar ayaqyalın qarın içində mayallaq vururlar. S. R..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • kəlləmayallaq — z. 1. Başı aşağı, ayaqları yuxarı halda. Kəlləmayallaq yıxıldım. Kəlləmayallaq olmaq. – Ola bilər ki, . . kəlləmayallaq divarın üstündən yıxılıb düşə. C. M.. Kəlləmayallaq aşmaq (gəlmək) – başıaşağı uçmaq, yıxılmaq, enmək. <Yarməmməd… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dombalaq — is. Başı yerə dirəyib, ayaqlarını başından aşırma; mayallaq. Dombalaq aşmaq, dombalaq vurmaq – mayallaq aşmaq. <Odabaşı:> Bir para sarsaq sursaq kitablarda yazırlar ki, . . yer dombalaq aşır. Ə. H …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • salto — is. <ital.> Akrobatika və idman gimnastikasında xüsusi hərəkət növü; mayallaq, mayallaq aşma …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • təpə — is. 1. Hündür yer, hündürlük; kiçicik dağ. Səpir qarı ağaclara, kollara; Dərələrə, təpələrə, yollara. A. S.. Camaatın yarısı çıxmışdı kəndin kənarına və təpələrə dırmaşıb boyluyurdular ki, görsünlər gəlirmi naçalnik. C. M.. 2. Bir şeyin ən yuxarı …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • loğalaxlammax — (Gədəbəy) kəlləmayallaq olmaq. – Bizim inəx’ dağın döşünnən yıxılıf, loğalaxlanıf …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • löpləməg — (Salyan) arxası üstə mayallaq aşmaq. – Elə göyərçin var ki, bir dəfə löpliyir …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • tənkis — ə. başıaşağı çevrilmə, kəlləmayallaq olma …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • bənd — 1. is. <fars.> 1. anat. Skelet sümüklərinin oynaq yerləri; buğum, məfsəl. Barmaqların bəndləri. Bəndləri ağrımaq. Bəndləri qırılmaq. – <Qazan xan> başında, bədəninin bəndlərində bir ağırlıq və sızıltı duydu. M. Rz.. 2. Müxtəlif… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • papaq — is. 1. Əsasən tüklü dəridən tikilən baş geyimi. Buxara dərisindən papaq. Sur papaq. – Aslan zağarası getmiş papağını çıxardıb, əlindəki kağızı onun içinə qoydu. . M. Hüs.. . . <Dadaş> kepkasını götürüb, gümüşü papağını başına qoydu. . S. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • titrəmək — f. 1. Titrəmə tutmaq, əsmək. Geyər cırıq bürünməsin, soyuqda titrəyər, əsər; Gedər odunçu meşəyə, ağac qırar, odun kəsər. A. S.. Mehriban əsəbiləşdiyindən titrəyən (f. sif.) əllərilə kəlağayısını başına doladığı halda <dedi>. S. H.. // məc …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”